بیوفیلیک در شهرسازی: آوردن طبیعت به طراحی داخلی

طبق تعریف، طراحی داخلی جنبه های متنوعی از محیط ما را در بر می گیرد. این رشته به مصالح ساختمانی و تکمیل می‌شود. کیس، مبلمان، اثاثیه و تجهیزات؛ نورپردازی؛ آکوستیک؛ مسیریابی؛ ارگونومی و آنتروپومتریک؛ و رفتار محیطی انسان بیوفیلیا با تمرکز بر تجربه، بر عناصر فیزیکی و حسی لحظه به لحظه موجود در فضای داخلی تأثیر می گذارد. بر احساسات، سلامتی و احساس کلی ما تأثیر می گذارد. اما بیوفیلیا چیست و چگونه به طراحی مرتبط می شود؟

بیوفیلیا این ایده است که انسان ها تمایل ذاتی به جستجوی ارتباط با طبیعت دارند. این اصطلاح در یونان باستان به “عشق به موجودات زنده” ترجمه می شود (فیلیا = عشق / تمایل به) و توسط روانکاو آمریکایی آلمانی الاصل اریک فروم در آناتومی مخرب انسانی (1973) استفاده شد که بیوفیلی را به عنوان توصیف می کند. “عشق پرشور زندگی و هر آنچه زنده است.” این اصطلاح بعداً توسط زیست‌شناس آمریکایی ادوارد او. ویلسون در کار خود Biophilia (1984) استفاده شد، که پیشنهاد کرد تمایل انسان‌ها به تمرکز و وابستگی به طبیعت و سایر اشکال حیات تا حدی یک مبنای ژنتیکی دارد.

ویلسون همچنین اخلاقیات حفاظتی را بر اساس ابعاد متعدد رابطه ذاتی انسان با طبیعت معرفی کرد. تصور او از سرپرستی محیط زیست بر مفاهیم مختلفی از جمله وابستگی عملی انسان به طبیعت استوار بود. رضایت حاصل از تعامل مستقیم با طبیعت؛ جذابیت فیزیکی طبیعت که در نقش آن به عنوان منبع الهام و آرامش مشهود است. و دلبستگی انسان به طبیعت در قالب پیوندهای عاطفی با مناظر و فضاها. اصل اصلی بیوفیلیا پیوند انسان با طبیعت و در نتیجه بهبود رفاه است.

با گذشت زمان، ارتباطات ما با جهان طبیعی به موازات پیشرفت های تکنولوژیکی از هم جدا شد. پیشرفت در قرن 19 و 20 اساساً نحوه تعامل مردم با طبیعت را تغییر داد. در پناه عوامل، زمان بیشتری را در داخل خانه می گذراندیم. امروزه اکثر مردم تقریباً 80 تا 90 درصد از زمان خود را در داخل خانه می گذرانند و بین خانه و محل کار خود حرکت می کنند. از آنجایی که طراحان داخلی از بیوفیلیا استقبال می کنند، فضاهایی را ایجاد می کنند که استرس را بهتر کاهش می دهد و در عین حال عملکرد شناختی و خلاقیت را بهبود می بخشد. با استفاده از رویکردهای بیوفیلیک در فضای داخلی، آنها می توانند از اشکال و فرم های گیاه شناسی استفاده کنند و همچنین روابط بصری متمایز با طبیعت ایجاد کنند. با انجام این کار، می‌دانیم که بیوفیلیا از لایه‌های طبیعی مختلفی تشکیل شده است که طراحی داخلی را منعکس می‌کند.

با بررسی الگوی طراحی بیوفیلیک می توانیم ببینیم که چگونه این لایه ها به مسائل جهانی سلامت و رفاه انسان می پردازند. آنها شامل طبیعت در فضا، آنالوگ های طبیعی و به طور گسترده تر، طبیعت خود فضا هستند. این الگوها از اتصالات بصری، محرک های حسی غیر ریتمیک، دما و جریان هوا گرفته تا نور پویا و حضور آب را شامل می شود. آنها را می توان بر حسب تجربه مستقیم (نور، هوا، آب و هوا)، تجربه غیرمستقیم (مواد طبیعی، برانگیختن طبیعت) و تجربه فضا و مکان (چشم انداز و پناهگاه، رمز و راز و خطر) درک کرد.

با ایجاد تجربیات چند حسی، می‌توانیم فضای داخلی را طراحی کنیم که در سنین و جمعیت‌شناسی طنین انداز شود. این اتاق ها و فضاها ما را به طبیعت به عنوان راهی اثبات شده برای الهام بخشیدن به ما، افزایش بهره وری و ایجاد رفاه بیشتر متصل می کنند. گذشته از این مزایا، با کاهش استرس و افزایش خلاقیت، می‌توانیم درمان را نیز تسریع کنیم. در شهرهای به طور فزاینده شهری ما، بیوفیلیا از یک رویکرد انسان گرایانه تر برای طراحی حمایت می کند. نتیجه فضای داخلی بیوفیلیک است که نحوه زندگی، کار و یادگیری ما را با طبیعت جشن می گیرد.