اگر از هر شهر یا شهری دیدن کنید و در یک پارک عمومی قدم بزنید، به احتمال زیاد با مجسمه ها، لوح ها یا نام مکان هایی روبرو خواهید شد که به یاد، یادبود، و احترام افراد یا رویدادها هستند.
بیشتر اوقات، این ادای احترام به جنگ است و نه صلح، و اگر مجسمه ای وجود داشته باشد، به ندرت برای تجلیل از یک زن است.
وقتی صحبت از بناها و بناهای یادبود به میان می‌آید، ما بناهایی را بنا می‌کنیم تا همیشه به یاد داشته باشیم، و یادبودهایی می‌سازیم تا هرگز فراموش نکنیم.
این یک نقطه شروع خوب است، اما بسیار پیچیده تر از این است.