با رویکردی تحلیلی به عملکرد ساختمان‌ها، استفاده کاملاً منطقی از مصالح (اغلب جدید)، نوآوری ساختاری و حذف تزئینات مرتبط بود.
این بنا پس از نمایشگاه معماری مدرنیستی در آمریکا در سال 1932 توسط معمار فیلیپ جانسون، به عنوان مدرنیسم بین المللی یا سبک بین المللی نیز شناخته شد.
این سبک با تأکید بر حجم، ترکیبات نامتقارن و حداقل تزئینات مشخص شد. در بریتانیا، اصطلاح جنبش مدرن برای توصیف طرح‌های مدرنیستی دقیق دهه 1930 تا اوایل دهه 1960 استفاده شده است. والتر گروپیوس و لوکوربوزیه پیشگامان این جنبش بودند که این جنبش تأثیر عمیقی بر طراحی بسیاری از طرح‌های مسکن عمومی در بریتانیا داشت.
ویژگی های معماری مدرنیستی
فرم تابع عملکرد است
طراحی کاربردی ترکیبات نامتقارن با استفاده از فرم های هندسی، اغلب با سقف های مسطح. تاکید بر خطوط افقی
مصالح مدرن: بتن مسلح، قاب های فولادی، دیوارهای پرده ای و پنجره های روبانی.
کمتر، بیشتر است
تزئینات حداقلی یا بدون زینت، با تمایل به رنگ سفید یا خنثی.
فضای داخلی پلان باز
فضای داخلی پر نور، با پلان باز، با احساس وسعت.
معماران مدرنیست
والتر گروپیوس
ساختمان باهاوس، دسائو (1926). مجموعه ORCH Orsenigo / RIBA
برتولد لوبتکین
پانل نمایش نمایشگاهی که ویژگی های طراحی مرکز بهداشت فینزبری، لندن (1938) را توضیح می دهد. مجموعه های RIBA
لودویگ میس ون در روهه
کراون هال، موسسه فناوری ایلینویز، شیکاگو (1956). آرشیو مطبوعات معماری / مجموعه های RIBA
از یک تصویر از کتابخانه RIBA استفاده کنید
ما بسیاری از تصاویر مدرنیستی را برای مجوز برای استفاده در پروژه ها، نشریات و رسانه های شما در دسترس داریم.
ساختمان های مدرنیستی
غرفه De La Warr
غرفه De La Warr، Bexhill-on-Sea طراحی شده توسط سرژ چرمایف و اریش مندلسون (1935). مجموعه های RIBA
نقطه یک
Highpoint One، Highgate، لندن طراحی شده توسط Lubetkin & Tecton (1935). دل و وین رایت / مجموعه های RIBA
کالج سلطنتی پزشکان
کالج سلطنتی پزشکان، لندن توسط Denys Lasdun & Partners (1964) طراحی شده است. مجموعه های RIBA